GAME OVER 🔥 O Último Herói da Nostalgaia #16 | legendas PL

Połączenie Britney Spears z Kelly Clarkson, potem Kim Jae Young, chodzi o piosenkarzy Demek. Potem jest obrończyni praw człowieka, dalej jest polityk. Może są powiązani z jakimiś aferami, przynajmniej jak było w przypadku Britney i Kelly, na pewno łączy ich showbiznes/są to osoby medialne.
A ten uciekający kojarzy mi się z tym mini bossem (bodajże rycerz) z DS2, z którego po każdym starciu odblokowywał się jeden element wyposażenia u handlarza czy jak to tam było, w sumie chodzi w nim o to, że byli silniejsi przeciwnicy, którzy się ciągle powtarzali jak starcia z niektórymi fantomami. xD
A Mercucio to może nawiązanie do Romea i Julii (jego mniejsza wersja to może nawet do Gnomea i Julii). xD

A co do oceny to gra całkiem fajna, ale te pociągi już po pewnym czasie były irytujące. Takie całkiem nowe spojrzenie na gry, osobiście nie kojarzę takich stylów, a w formie souls to już w ogóle jest chyba jak poszukiwanie igły. Jest to też w pewnym sensie odskocznia od ciężkiego klimatu soulsów. W sumie to nie wiem co tu jeszcze można napisać. Ot taka luźniejsza wersja soulsów, która ma je wyśmiać, i pewnie dlatego ataki czy interakcje wyglądają tak, a nie inaczej. Też warto zwrócić uwagę, że szczególnie bossowie poruszali się ruchami tanecznymi, miało to być komiczne, ale jak się człowiek zastanowi to dosyć sporo bossów w soulslikach ma ruchy wręcz taneczne, a niektóre poruszają się z niebywałą gracją. A co do samego narratora to momentami przypominał wręcz takiego Patchesa, humor, udawanie przyjaciela i próby zabicia bohatera/robienie mu głupich żartów, styl kukiełki to było pewnie odniesienie do tego, że to on panuje nad światem i pociąga za sznurki, taki trochę bóg, a jego śmierć to nawiązanie do tego, że każdego można zabić, co ciągle udowadniają nowe gry od Fromsoftware. A samo zakończenie to cóż, tak, jak mówiłeś pokazanie, że bohater tak naprawdę nic nie znaczy, jako takie trochę zaprzeczenie konwencji od zera do bohatera, gdzie ciężką pracą dochodzisz do upragnionego sukcesu, a tutaj w sumie nic, znikasz i nawet nie wiesz czy twoje działania cokolwiek zmieniły w świecie, czy to poświęcenie w ogóle miało sens.

Może to nie jest jakaś długa opinia, ale trochę tak, jak zwykle rozpisałem się o innych rzeczach. 😆

Extra seria. Jak zawsze. Dzięki 🤗

Jeśli chodzi o moją ocenę gry to tak:
Z plusów na pewno budowa świata, niesamowita wręcz ilość i jakość skrótów trochę na miarę DS1 i Sekirō, fajni bossowie (choć było ich dość mało), fajnie zrobiony narrator i generalnie podejście do tematu z jajem. Z mniej fajnych rzeczy to chociażby fakt, że moim skromnym zdaniem za rzadko były rozstawione lampy do odpoczynku, w dodatku niemożliwa była teleportacja do dowolnego punktu respawnu i okej, w DS1 też tak było przez mniej wiecej połowę gry, ale tamten świat był wydaje mi się bardziej kompaktowy i wszystko było mimo wszystko blisko siebie, a tutaj z jednej lokacji do drugiej jednak jest kawałek i troszkę by mnie to zniechęciło. Kolejną kwestią jest małe zróżnicowanie przeciwników, o czym sam wspomniałeś. No i samo zakończenie też nie przypadło mi do gustu, ot wchodzimy sobie to światełka i sobie znikamy i napisy. I już…
Mimo wszystko uważam że gra i pomysł na nią bardzo ciekawe i na pewno zasługujące na pochwałę. Oceniając tę produkcję też bym dał coś w okolicach 7/10.

25:44 Serio ten portal i ta lokacja bardzo mi przypomina klasycznego Quake. xDD ;_)

Świetna seria